Tynki zwane wyprawami to powłoki na ścianach , stropach , filarach itp. Nadają im ostateczny kształt , fakturę i pożądany wygląd. Pozwalają ostatecznie wykończyć takie elementy architektoniczne jak filary, gzymsy, sklepienia i inne elementy o charakterze dekoracyjnym. Tradycyjne tynki wykonuje się z kilku warstw co pozwala uzyskiwać różne powierzchnie i spełniające różne rolę w całości. W przypadku tynków solnych stosujemy tynk surowy rapowany jednowarstwowy. Wykonuje się go poprzez narzucanie zaprawy solnej kielnią na ścianę czy strop. Układa się ona rozpłaszczionymi palckami tworząc niewielkie wypukłości. Inna odmiana jest tynk surowy powstający w wyniku narzucania kielnią zaprawy na ścianę a następnie zagładzenia jej także kielnią. W porównaniu z poprzednim ten tynk tworzy powierzchnię równiejszą ze śladami wygładzenia. Trzecią odmianę stanowi tynk jednowarstwowy , w którym narzut został prowizorycznie zatarty pacą tynkarską lub wyrównany pędzlem

Spośród tynków specjalnych najbardziej znany jest baranek zaliczany do tynków nakrapianych. Tynk solny jest stosunkowo słaby. nie zaleca się tynkować bezpośrednio na powierzchnie. Należy przygotować odpowiedzi podkład. Z uwagi na właściwości soli właściwym wyborem jest siatka z włókna szklanego taka jak stosuje się do systemów dociepleń budynków. Do podłoża mocuje się ją przy pomocy specjalnych gwoździ, zszywek lub haczyków.
Zaprawa składa się z soli , kleju do tapet i wody. Konsystencja zaprawy uzależniona jest od efektu jaki chcemy uzyskać.

Tynkowanie rozpoczynamy od wykonania pasów tynku rzucając kielnią od dołu ku górze. Pasy te dzielą ściany na pola mniejsze, które łatwiej wypełnić zaprawą. Najważniejsze przy tynkowaniu jest sposób narzucania zaprawy kielnią. Ma dokładnie przylegać do całej powierzchni podkładu. Tynki nakrapiane wykonuje się przy użyciu zaprawy rzadszej konsystencji. Uzyskuje się go przy użyciu miotełki z rózek brzozowych. Tynkujący zanurza ją w naczyniu z rzadką zaprawą a następnie uderza o podstawiony drążek. Wyrzucane w ten sposób krople zaprawy padają na powierzchnię i tworzą na niej wypukła fakturę z gruzełków średnie wielkości równomiernie rozłożonych na całej powierzchni. Do nanoszenia baranka używa się również specjalnych maszynek ręcznych. Przy tego rodzaju nakrapianiu bardzo ważne jest nabranie odpowiedniej wprawy, która pozwoli uzyskanie równomiernej faktury. Drobniejsza fakturę nakrapiana uzyskuje się przy użyciu sztywnej szczotki zmoczonej w rzadkiej zaprawie a następnie przeciągamy patykiem po jej włosiu. Ciekawe faktury można uzyskać przeciągając po świeżej zaprawie grzebień stalowy lub deskę z nabitymi gwoździami. jeżeli będziemy uderzać prostopadle uzyskamy tynk dziobany. Dodając do zaprawy barwniki możemy stworzyć wielobarwne kompozycje.

Aerozol solny jest niezbędny w pomieszczeniu haloterapii.

Wytworzyć go można sztucznie używając generatora aerozolu solnego zwanego powszechnie halogeneratorem.